VET EN VERSTAANBAAR!.
DESSEL – NA DE DIALECTPOP IS ER NU OOK DE DIALECTREGGAE Campina Reggae, de groep rond Steven Van Gool, heeft zijn debuutplaat uit. Niks nieuws, zult u zeggen, ware het niet dat Van Gool zingt in het Kempens. En dat het nog goed klinkt ook.
Van onze medewerker
Zelden zo’n aanstekelijke reggaeplaat gehoord als Vet en verstaanbaar, het debuut van Campina Reggae. Vet als de vetste funk en reggae, inderdaad, en bovenal heel verstaanbaar, in het onweerstaanbare Kempense dialect van Steven Van Gool.
‘Ni lameren maar bougeren, blijven jiven’, zingt de bassist en oprichter van de groep op de single ‘Ni verzwakke’, en hij doet dat zo cool dat je tegelijk wil lachen, dansen en meezingen. ‘Dat is ook de bedoeling,’ zegt de zanger. ‘Het nummer is een oproep aan ons Vlaamse volkje om niet bij de pakken te blijven zitten.’
Van Gool is op zich al een onwaarschijnlijke frontman. Hoe vaak zie je bassisten uit de schaduw treden en hun eigen ding doen? Hij was eerder lid van exotische clubs als Wawadadakwa, Belgian Afro Beat Association, Obatala en El Tattoo del Tigre, en hij speelde bas bij Raymond Van het Groenewoud. Hij is een opmerkelijke figuur, dat wel, een rijzige bohémien met de allures van een jazz cat, maar een zanger hadden we in hem nooit vermoed.
Hij krijgt ook hulp van een groep uitstekende muzikanten, onder wie een dj en een zangeres. De liedjes van Campina Reggae mogen dan al de slappe lach opwekken, ze zitten goed in elkaar en ze worden live ook bijzonder strak uitgevoerd, zoals het goede reggae betaamt.
Dat de naam van het genre in de groepsnaam staat, noemt Van Gool tegelijk een voor- en een nadeel. ‘De mensen weten wat ze in huis halen, maar ik heb ook al reacties gehoord in de zin van: maar dat is toch geen typische reggae. Mij maakt het niet uit, dit is de muziek die ik wil maken.’
En die Campina, is dat een verwijzing naar het melkmerk?
‘Voor mij niet. Campina was het bier van mijn geboortedorp Dessel en voor alles de Latijnse benaming van de Kempen. Kempense reggae: dat is wat wij brengen.’
Waarom ben je in het dialect gaan zingen?
‘Bij mij is de drang om in het dialect te zingen veeleer ontstaan uit de grote collectie wereldmuziek die ik in huis heb,’ zegt Van Gool. ‘Al die Cubanen, Afrikanen en Zuid-Amerikanen zingen ook in hun eigen dialect. Geen hond die het verstaat en toch krijgen ze respect en waardering. Verder kende ik uit de platenkast van mijn ouders natuurlijk al The Strangers en ook Katastroof. “In het bed van tante Jeanine wil ik alle dagen in,: ik vond dat destijds een hilarisch nummer.’
‘Ik heb dialect ook nooit een vies woord gevonden. Fixkes en Flip Kowlier, die bij mij in de klas zat op de Jazzstudio, hebben de voorbije jaren trouwens aangetoond dat je wel degelijk kan scoren met dialectpop. Niet dat ik zelf zo’n grote fan ben van die mannen, maar ze hebben wel een drempel weggenomen.’
‘Echte Nederlandstalige reggae had je tot nu toe alleen maar in Nederland. Doe Maar natuurlijk, waar ik als kind een grote fan van was, maar ook Luie Hond. Een erg ondergewaardeerde band, vind ik. Ik heb zelf eerst besloten om iets te doen in het Nederlands, in mijn geval het dialect van mijn geboortestreek, en dan pas om de teksten in reggaeliedjes te gieten. Daarvoor ben ik gewoon op zoek gegaan naar mijn muzikale roots.’
Een bassist-zanger, dat is niet gebruikelijk.
‘Ik ken er zelf maar twee, ja: Henny Vrienten van Doe Maar was mijn grote idool, en Lemmy van Motörhead, maar die speelt geen reggae. Van bassisten wordt meestal verwacht dat ze een beetje cool staan te wezen aan de zijkant. Als frontman moet ik uit mijn schulp komen en soms zelfs emoties tonen. Het was in het begin even wennen, maar het begint me stilaan aardig te lukken, al zeg ik het zelf.’
‘Vet en verstaanbaar’ is nu uit.
Live: 24/5, 15.30u, Favela Sandwich, Falconplein, Antwerpen.
www.myspace.com/campinareggae
www.favelasandwich.be
Het Dialectpop Festival Nederland komt eraan. (1e editie)
dialectpop.wordpress.com 
